Politiek herstel: van autoritair globalisme naar Nederlands gezond verstand (2)
door ing. Jan Everink
juni 2023
Deel 2 van 3-delig artikel over politiek herstel in Nederland. Een land kan alleen dan behoorlijk worden bestuurd als het beleid is afgestemd op de cultuur van de betreffende natie. In de tegenwoordige globalistische politiek wordt te weinig rekening gehouden met de Nederlandse cultuur, hetgeen steeds meer wanbeleid veroorzaakt. Te verwachten is dat er een heel andere regering gaat komen.
Ondermijning Nederlandse democratie
Het is moeilijk voor de globalisten om buiten hun narratief te denken. Dat redelijke argumenten bij hen vaak afketsen op een muur van onbegrip komt omdat ze geloven dat hun verhaal de ultieme waarheid is. Globalistische politici lijken zichzelf onderdeel te voelen van een opkomende elite van autoritaire wereldbestuurders. Een gevolg daarvan is dat de Nederlandse politiek overmatig sterk wordt beïnvloed vanuit niet-Nederlandse bronnen. Dat leidt niet alleen tot wanbeleid maar is bovendien in strijd met onze democratische staatsvorm.
Prof. Guus Berkhout schreef: “We zien in de afgelopen decennia dat supranationale organisaties – onder ideologische leiding van het World Economisch Forum (WEF) – bezig zijn met het oprichten van een soort wereldregering, die de nationale regeringen gaat voorschrijven wat zij moeten doen.“ [ref. 7] Hoewel de globalistische politici zich niet opzettelijk tegen onze nationale democratie keren wordt deze door hun beleid wel minder effectief. Het globalistische beleid veroorzaakt onvermijdelijk een verzwakking van de Nederlandse democratische instituties, want naarmate mondiale instituties meer macht krijgen wordt die van nationale instituties minder.
De globalisten zijn vaak erg overtuigd van hun eigen gelijk. Het is voor hen niet belangrijk of een argumentatie logisch en in het landsbelang is, maar of het betoog wel of niet in hun groepsnarratief past. Deze politici zijn niet te kwader trouw maar leven in een dogmatische bubbel. Daarom is het moeilijk om hen met redelijke argumenten te overtuigen. Dat het globalisme botst met de democratische Nederlandse cultuur en vaak voor Nederland nadelig is dringt niet tot hen door.
Nederlandse cultuur
Het is in de politiek heel belangrijk om een duidelijk besef te hebben van de nationale cultuur ofwel identiteit van het land. De wereldbevolking bestaat uit heel verschillende culturen en een land kan alleen dan behoorlijk worden bestuurd als het beleid is afgestemd op de cultuur van de betreffende natie. In Nederland is dat al decennia lang nog maar beperkt het geval, en de nadelige gevolgen daarvan worden ernstiger.
De landen op aarde verschillen aanzienlijk van elkaar, en Nederland onderscheidt zich in meerdere opzichten gunstig van veel andere naties. Kenmerkend voor de Nederlandse cultuur is dat we een volk zijn van praktische doeners. De Nederlandse cultuur ontwikkelde zich na de Middeleeuwen vanuit het Christelijke humanisme, waarin veel belang wordt gehecht aan het idee van de Providentia Dei, ofwel Goddelijke Voorzienigheid. De mens zag het als zijn plicht om met Gods hulp de natuur te beheersen en dienstbaar te maken aan de Christelijke samenleving. De Christelijk-humanistische mens wist dat de natuur uit zichzelf meestal chaotisch is en door hem op orde gebracht moet worden. Tot in de jaren 1970 was dit Christelijke principe richtingbepalend in de Nederlandse politiek.
Niet alleen in de KVP, ARP, CHU en SGP maar ook in de meeste niet-confessionele partijen werd de Christelijke cultuur geëerbiedigd. In het beginselprogramma van de VVD stond bijvoorbeeld dat “de grondslagen der Nederlandse beschaving wortelen in het Christendom”. [ref. 8] De Christelijk-humanistische levensbeschouwing, waarin de mens het als zijn plicht beschouwt om de chaotische natuur aan te passen tot een ordelijke cultuur, vond in Nederland veel weerklank. Meer dan in andere landen waren we, door de steeds aanwezige dreiging van mogelijk gevaarlijke overstromingen, als volk genoodzaakt om de natuur naar onze hand te zetten. De Nederlander is niet overgeleverd aan de grillen van de natuur, maar gebruikt zijn gezonde verstand om praktische oplossingen te bedenken en te realiseren. Dé Nederlander bestaat wel degelijk. Je kunt hem niet tegenkomen, want met de uitdrukking dé Nederlander wordt het specifieke van de Nederlandse samenleving als geheel bedoeld.
Nederlandse identiteit
Ondanks de ontkerkelijking is de essentie van het Christelijke humanisme nog steeds levend in Nederland, namelijk als een pragmatische attitude om als volk onze eigen toekomst vorm te geven. In de politiek is het belangrijk om deze Nederlandse identiteit te begrijpen. Door de Nederlandse identiteit beter te kennen en duidelijk te maken zouden onder meer veel problemen met immigranten opgelost kunnen worden. Het is te danken aan de typisch Nederlandse cultuur dat we een multiculturele samenleving kunnen zijn. Verschillende subculturen kunnen dankzij het pragmatische principe van de Nederlandse hoofdcultuur naast elkaar bestaan.
Het leven op aarde heeft zich ontwikkeld, en ontwikkelt zich nog steeds, in de vorm van nationale culturen. Sommige naties zijn dankzij hun cultuur veel meer dan andere in staat om de moderne vooruitgang te bevorderen en te realiseren. De voortvarende pragmatische attitude van de Nederlanders kan wat dit betreft een voorbeeld voor andere naties zijn. Dankzij die geesteshouding waren we in staat om op een klein grondgebied, waar de levensomstandigheden oorspronkelijk verre van optimaal waren, met elkaar een veilige, vrije, welvarende samenleving op te bouwen.
Zo werd bijvoorbeeld in de jaren vóór de 2de wereldoorlog met de aanleg van de afsluitdijk een begin gemaakt met het grote project van de Zuiderzeewerken. Door met de afsluitdijk de Zuiderzee te veranderen in een zoetwatermeer, het IJsselmeer, werden verschillende pragmatische doelen gerealiseerd. De kans op overstromingen werd drastisch verminderd, de afwatering van het omliggende gebied werd verbeterd, er kwam een wegverbinding tussen Holland en Friesland, en er werd een enorm zoetwaterreservoir in het centrum van het land gerealiseerd. Na de realisatie van de afsluitdijk werd een begin gemaakt met het creëren van nieuw land door middel van de IJsselmeerpolders. Door dat inmiddels voltooide project kwam voor bijna een half miljoen mensen werk- en leefomgeving beschikbaar.
Dankzij onze pragmatische cultuur konden we bovendien op verschillende manieren bijdragen aan verbetering van de welvaart in andere landen. Nog steeds levert de Nederlandse agrarische bedrijfstak een belangrijke bijdrage aan de voedselvoorziening op aarde. Ook door onder meer kennisexport en ontwikkelingshulp laten we andere landen meeprofiteren van onze culturele voorsprong. Maar sinds enkele decennia kunnen we in Nederland steeds minder goed voor onszelf zorgen, en zijn we ook minder in staat om bij te dragen aan verbetering van het leven elders op de planeet. Dat is veroorzaakt door de overheersing van het globalisme in de Nederlandse politiek.
Corona als eyeopener
De verslechtering ging geleidelijk en werd lange tijd maar beperkt opgemerkt. Pas door de coronacrisis gingen veel mensen beseffen dat het in ons land veel minder goed gaat dan zou kunnen. Door het coronabeleid werden mensen zich bewust van de situatie dat onze tegenwoordige overheid blijkbaar niet in staat is om in een crisissituatie doeltreffend op te treden met een pragmatische Nederlandse aanpak.
Er was begin 2020 over corona veel onzekerheid. Het nieuwe virus verspreidde zich heel snel over de aarde en door een infectie ermee kon men ernstig ziek worden en zelfs komen te overlijden. Tegelijk werd steeds meer duidelijk dat de meeste mensen door een besmetting helemaal niet ziek werden of alleen maar lichte klachten hadden. Op 16 maart 2020 gaf minister-president Mark Rutte een tv-toespraak over de situatie en de maatregelen waartoe was besloten. De coronamaatregelen waren er op gericht de virusverspreiding te beperken door onder meer geen handen geven, anderhalve meter afstand houden, vaak handen wassen, sluiting van de horeca en verbod op grotere bijeenkomsten. [ref. 9] Door deze maatregelen zou de verspreiding van het virus enigszins vertraagd kunnen worden, aldus de minister-president in zijn toespraak. Het beleid was er op gericht mensen met verhoogd risico af te schermen en overbelasting van de gezondheidszorg te voorkomen. [ref. 9]
Begin april kwam belangrijke informatie beschikbaar, op grond waarvan een doeltreffender beleid gevoerd had kunnen worden. Door de Duitse viroloog prof. dr. Hendrik Streeck, directeur van het Instituut voor Virologie van de Universiteit Bonn, werd erop gewezen dat contactbesmetting vrijwel geen rol speelde, en dat ernstige corona-infecties vooral werden veroorzaakt door het urenlang in een relatief kleine ruimte samen zijn van veel mensen. [ref. 10] De coronamaatregelen hadden toen in overeenstemming met deze informatie aangepast kunnen worden, waardoor ze veel praktischer en effectiever hadden kunnen zijn. Maar men ging door met het gekozen beleid dat ten doel had om het aantal besmettingen uit te smeren over een langere periode, zoals de minister-president had gezegd in zijn toespraak. [ref. 9]
In april 2020 gebeurde hetgeen verwacht kon worden: het beleid om de piek in het aantal besmettingen af te vlakken bleek niet te werken. Nederland werd getroffen door een verschrikkelijke ziekte- en sterfte-golf. De situatie was de eerste helft van april heel beangstigend want de sterftecijfers bleven almaar sterk toenemen. Toch werd gelukkig in de derde week van april opeens de top bereikt en begon een daling in te zetten. In de loop van mei werd de sterfte-grafiek, nadat er helaas ongeveer 6000 mensen door corona waren overleden, weer vrijwel normaal. [ref. 11]
Hoe was dat verklaarbaar? Dat had ongetwijfeld vooral te maken met de in het algemeen goede gezondheid van de Nederlanders. Veel mensen in ons land zorgen goed voor zichzelf, door verstandig te leven en te eten, en regelmatig voedingssupplementen te nemen. Een goede gezondheid betekent onder meer goede preventieve afweer tegen luchtweginfecties. Kennelijk was de ziektegolf na een maand voorbij doordat bij een groot deel van de bevolking de preventieve afweer effectief genoeg was geweest om niet ernstig ziek te worden, terwijl bovendien op grote schaal immuniteit tegen het virus was opgebouwd.
“Denktank desinformatie”
Na de corona-golf van april 2020 was langs natuurlijke weg groepsimmuniteit tot stand gekomen, maar het virus was nog niet volledig verdwenen. Wel was duidelijk dat de epidemie voorbij was en dat corona nu overeenkwam met een andere terugkerende ziekte waar we al heel lang mee bekend zijn: influenza ofwel griep.
Toch gingen de coronamaatregelen door, zelfs in verhevigde mate. Tegen de verspreiding van griep is nooit geprobeerd om die met verplichte mondkapjes, anderhalve meter afstand houden, 's avonds de deur niet uit mogen en andere ingrijpende maatregelen tegen te gaan. We hebben in Nederland voldoende gezond verstand om te beseffen dat zo'n aanpak tegen een door de lucht verspreide seizoensziekte niet nodig is en ook niet doeltreffend kan zijn. De langdurige ingrijpende maatregelen waren in relatie tot het inmiddels sterk verminderde gevaar niet alleen ondoelmatig maar ook geheel buiten proportie.
Waarom ging men hiermee door? Omdat het beleid van de globalistische Nederlandse overheid niet op Nederlandse deskundigheid maar op WHO-richtlijnen was gebaseerd. Corona was door de WHO tot een pandemie verklaard en onze regering vond het vanzelfsprekend dat Nederland zich conformeerde aan de door de WHO geadviseerde bestrijding van die pandemie. “... het antwoord op alle vragen die leven, begint bij de kennis en ervaring van deskundigen,” had de minister-president in zijn tv-toespraak gezegd. [ref.9] Maar hij vertelde er niet bij dat alleen de mensen die het met de WHO-richtlijnen eens waren als deskundig werden beschouwd. Inmiddels weten we dat het bekend maken van andere dan de officiële informatie actief werd bestreden door een speciaal daartoe ingesteld orgaan, de “Denktank Desinformatie”. [ref. 12]
Deze instelling had aanzienlijke macht om verspreiding van niet in het beleid passende informatie te belemmeren. Zo werd bijvoorbeeld het LinkedIn-account van Maurice de Hond verwijderd, toen hij daarin kritiek had geuit betreffende het ontbreken in het coronabeleid van aandacht voor het belang van ventilatie. Pas na uitgebreide communicatie met de top van LinkedIn werd het account hersteld. [ref. 13] Ook veel anderen, die het niet volledig eens waren met het officiële verhaal, kregen met vergelijkbare censuur te maken. We zijn gewaarschuwd; als in de Nederlandse politiek het globalisme in de toekomst overheersend zou blijven dan is het afgelopen met onze vrije meningsuiting.
(De literatuurreferenties staan aan het eind van deel 3.)